Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

мал жаю

См. также в других словарях:

  • тоқыратып жаю — (Монғ.) малды тоқтатып жаю. Қар шетінен шыққан ескілі, жаңалы шөпті жерлерге алдын т о қ ы р ат ы п ж а ю керек. Бұл кезде мал бөлініп қалып қоятындықтан малдың бас аяғын жинап қайыру керек (“Ж. өмір”, 21.05.1987) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тәртіп беру — (Ақт.: Қараб., Ойыл; Орал: Казт., Чап., Жымп.; Гур.: Тең., Есб.; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм., Арал) бұйрық, нұсқау. Ревизияға дайындал деп т ә р т і п б ер і п отыр (Ақт., Қараб.). Колхоз басқармасы келіп, бізге т ә р т і п б е р д і (Орал, Чап.).… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қоянжүн — (Жамб.: Шу, Мер.; Алм., Жам.; Шымк., Бөг.) шөлді жерге өсетін түйе жейтін шөп. Сорға қ о я н ж ү н шығыпты, мал жаюға жақсы екен (Алм., Жам.). Қ о я н ж ү н түсі сұр қоян тәрізді болады (Шымк., Бөг.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • татыран — (Жамб., Шу) жапырағы да, түйіні де қызылшаға ұқсас таулы жердің өсімдігі. Т а т ы р а н д ы қазып алып, көтерем сиырға береді (Жамб., Шу). Шиелі бірбеткей т а т ы р а н д ы жерге мал жаю күйін төмендетеді (“Ү Н. жол”, 1939, №37) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жайылту — (Монғ.) жаю, жайылымға жаю. Малды кешкі төрт сағаттан кешіктірмей күніне бір рет сауғызу, сауыннан кейін қозыларды жамыратып, қайтадан кешкі өріске шығарып ж а й ы л т у... («Ж. өмір», 13.06.1983). Бұл кезде күндегі мал жамырайтын жерге 1 2 рет ж …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ши — 1 (Түрікм.: Ашх., Мары, Тедж., Таш., Көнеүр., Тахта; Қост.: Аман., Жанг.) егістікте жыртылмай қалған жер. Менің айдаған жерімнен ш и қалмайды (Қост., Жанг.) 2 (Жезқ., Ұлы.; Қост., Жанг.) арбаның төс ағашының ортасына салынатын кіндік темір 3 (Рес …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • мая — 1 1. (Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш., Тедж., Мары, Байр.; Гур.; Маң.; Қарақ.) нар түйенің інгені. Былтыр бір м а я м жамалдатып өлді (Түрікм., Небид.). Жамал өзінің сауып отырған м а я с ы н күндегі өрісіне жаюға шықты («Жұм шы», 3.17.1942) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сыпыра — 1 (Жамб.: Жам., Шу; Шымк.: Мақт., Арыс; Алм.: Кег., Жам.; Қ орда: Қарм., Сыр., Жал.; Қарақ.) нан жаятын, нан илейтін, диірмен астына салатын дастарқан (көбіне теріден жасалады). С ы п ы р а н ы әкелші, қамыр салып қояйын (Жамб., Жам.). Қане,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • түнемелік — I зат. 1. Көшкен ел жолжөнекей қонып, малдың аяғын суытатын (түнететін) жер. Көктеуден жайлауға, жайлаудан күзеуге үдере көшкен қалың ел ұбақ шұбақ болып келгенде, мал аяғын суытар бір т ү н е м е л і г і де осы жер (Лен. жас, 07.04.1974, 4). 2.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шобыр — ат. Мініспен қатар күш көлікке жарамды ат. Ш о б ы р а т, тұғыр ат, мес ат, шабан ат дегендер жұмыс аттары болғандықтан қой жаюға, мал қайыруға, күш көлікке т.б. пайдаланылады (Ана тілі, 16. 05. 2013, 5) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»